Saturday, August 24, 2013

လူႏွစ္ဦး နဲ႔ ကဗ်ာတစ္ေယာက္




 
မိုး+တြင္း

ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္မ်ိဳးေအာက္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေနရာခ်ထားရမွန္းေတာင္
မသိတတ္ေသးတဲ့အရြယ္က စလို႔
တစ္ေယာက္ေယာက္ေပးတဲ့
ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အမနာပ သတင္း
မေတာ္မတရား အဖြခံလိုက္ရသလို            (ရလအ)
ေဟာဒီ တြင္းနက္နက္ထဲ
ဓာတ္ႀကီးေလးပါးစလုံး အဖတ္ဆည္မရ
ေပ်ာ့ တဲြ
           အိ
               က်
                    ယို
                         စိမ့္
                               စီး
                                    ေမ်ာ
စိတ္ကူးေတြေတာင္ေပါေလာေပၚလို႔ ။          (မညလ)

ေရေငြ႕ရုိက္မွန္သားျပင္ေပၚ
ေနေရာင္ပ်ပ်ျဖတ္အေျပးမွာ
မဟာလင္းျပက္မႈလား ထင္မွတ္မွားၾကရ ၊      (မညလ)
လံုးႀကီးေပါက္လွ ၀ဋ္ဇယားေတြနဲ႔
၀တၱရားေတြကလည္း  ေလလံုးမကြဲျပန္ဘူး ၊   (ရလအ)
ငါ့ဦးေခါင္းလည္း
မိုးေရစိုရႊဲေနတဲ႔အဘိဓာန္ႀကီးေပါ႔ ၊                 (မညလ)

ထိရဲရင္ ထိၾကည့္ မီးပြင့္မယ္တကဲကဲ
မထိရဲရင္လည္း ကၽြတ္က်ဲရမယ့္
ေခတ္ႀကီးထဲ
ႀကိဳးစားၿပီးသြား
ႀကိဳးစားၿပီးရပ္
ႀကိဳးစားၿပီးထိုင္
ႀကိဳးစားၿပီးအိပ္
တိတ္တိ္တ္ေနလည္း
အဖိတ္အစင္က မႏိူင္ဘူး
အခါခါခြဲ မ တာေတာင္ ပုဆိုးကၽြတ္က်န္မယ့္အျဖစ္ ၊    (ရလအ)

"ရွင္ေနမင္း လင္းပါေလ..."
သီခ်င္းေလးတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔
စိတ္နဲ႔ကိုယ္ၿမဲေအာင္တြဲေနရေတာ့တာ... ။             (မညလ)


                                        မင္းညြန္႔လိႈင္ + ရန္လင္းေအာင္