Friday, August 24, 2012

လူတစ္ခု ရန္လင္းေအာင္


                                  လူတစ္ခု

                       အခုလုိ
                       မႏိူင္မနင္းခ်စ္ေနရတာကိုပဲ
                       ဂုဏ္ယူလုိက္ရ ၊

                       ဦးေႏွာက္ထဲမွာစကားလုံးကင္ဆာ
                       ႏွလံုးသားမွာမီးကင္ဆာ
                       ဒဏ္ရာတုိ႔၌၊ ယာဥ္ေႀကာပိတ္ႀကတယ္ ။

                       က်ပန္းစကားေတြ  မနားတမ္းေၿပာရ၊
                       က်ပန္းအလုပ္ေတြ  မနားတမ္းလုပ္ရ၊
                       က်ပန္းအေတြးေတြ  မနားတမ္းေတြးရ၊
                       လက္သပ္ေမြးမိတဲ့ အိပ္မက္မွာလန္႔ဖ်န္႔ရ ။

                       ဖိုသမွ်မီးထက္ ပိုပူတတ္ခဲ့ရာ
                       ကၽြဲကူးေရပါဒုကၡမ်ား
                       ထုိင္မရထမရ သံေ၀ဂမ်ား
                       သံသရာစကားမ်ားခဏေဘးဖယ္
                       တစ္ဘ၀တည္းသာ ၿမင္ရလုိ႔ေပါ႔
                       တစ္ဘ၀စာ  ကားတစ္စင္း
                       တြန္းႏႈိး ႏိႈးေနရတာ
                       နီးရာႀကယ္နဲ႔  အလင္းမွ်ေနရတာ……။  


                                          ရန္လင္းေအာင္
                                   ၂၀၀၇ခုႏွစ္ ၊  ဇန္န၀ါရီလ
                               ခ်ယ္ရီ္ မဂၢဇင္း တြင္  ေဖၚၿပၿပီး ။    

ဒီအေႀကာင္းလြယ္လြယ္ ေရးလို႕မရဘူး။ ။ ေအာင္လြန္းၿမိဳင္


 

 

 

 

 

 

 

 ဒီအေႀကာင္းလြယ္လြယ္

                  ေရးလုိ႕မရဘူး

                                                ေအာင္လြန္းၿမိဳင္



အခ်ိန္နဲ႔အမွ်
ငါ့ကို လြယ္ပိုးထားတဲ့ “ကဗ်ာ” က
ေသလိုက္ ရွင္လိုက္
ခု - - -
ဖြဲမီးထဲတေငြ႔ေငြ႔
တိတ္ဆိတ္ဆူေလာင္
ေခ်ာ္ရည္လုိစီးၿပီး
အသံမထြက္ဘူး။
ေတြးစရာ ေခါင္းတစ္လံုး
ေဆြးစရာ ခႏၶာတစ္စံု
အေဖေပးခဲ့တာေလ
အံကပ္သြားတစ္စံု
အိပ္ရာေဘးထြက္က်လို႔
ေအးစက္ အသက္မဲ့ ဇန္န၀ါရီ
အေဖ ………..
ခုဘယ္ရင္ခြင္မွာ ႏွင္းလုိ
ခုဘယ္ခရီးမွာလြမ္းဆြတ္ၿပီး
ခုဘယ္ေလာကေပၚ ေကြးညႊတ္ရမွာလဲ
အဲဒီမနက္က
သဇင္ပန္းေတြ မပြင့္ႀကဘူး
မ်က္ရည္ေတြ ပြင့္ခဲ့ႀက
အေဖ့ႏွစ္တစ္ရာပန္းေတြငိုလို႔
အေဖ
သားတို႔ ေသာကကို
မီးစြဲေလာင္ခဲ့ပါတယ္
အရိပ္မဲ့ ……………..။                    ။
ေအာင္လြန္းၿမိဳင္ 
ပန္းအလကၤာမဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ၿပၿပီး ။
ဇူလုိင္လ၊၂၀၀၇

တေရြ႕ေရြ႕လမ္း ေအာင္လြန္းၿမိဳင္
















တေရြ႕ေရြ႕လမ္း


ေအာင္လြန္းၿမိဳင္

ေမာ့ႀကည္႔ၿဖစ္ေတာ့
အၿမင့္မွာ ဇီဇ၀ါပြင့္ေတြ တလြင့္လြင့္
ငါ ရထားတဲ့ ဘ၀အဓိပၸါယ္
ကုန္ဆံုးခဲ့ေသာႏွစ္မ်ား ။

ေခါက္ရွာငွက္လုိ
မိတ္ေဆြေကာင္းပီသခ်င္သူပါ
ပန္းပြင့္သံလည္း ႀကားခ်င္တယ္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လည္းထုိင္ခ်င္တယ္
ငါစီးခဲ့ေသာခရီးမွာ
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟာ
ပြန္းပဲ့အနာတရၿဖစ္လို႕
ငါ ေလထဲမိုးထဲအစာရွာရင္း
အသုိက္ရွိရာ ၿပန္ခဲ့သူရယ္ပါ ။                 ။

ေအာင္လြန္းၿမိဳင္
Beauty M ax မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ၿပၿပီး။
(ခုႏွစ္၊လ ၊ မမွတ္မိေတာ့ပါ)

ေမာင္နီမြန္ ေမွာ္သစ္ပင္





















ေမွာ္သစ္ပင္
ေမာင္နီမြန္

က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ မ်က္လံုးေတြ
ငါ႔ကိုယ္ထည္ေပၚ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြ
အေ၀းေၿပးအိပ္မက္ေတြ ေၿခသံလံုဖို႔
ငါ႔ကိုယ္
ငါၿပန္ညိႈ႕ေနရ ။ - - - - - - - - -။
   
   ေမာင္နီမြန္
(၂၆,၁၂,၂၀၀၂ )