Thursday, September 27, 2012

ရန္လင္းေအာင္ ၊ ......... ( လူရႊင္ေတာ္)







လူရႊင္ေတာ္ 

ကၽြန္ေတာ္လား   ?
ပါးစပ္စိမရေအာင္ဆိုတာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
အူလႈိက္သဲလႈိက္ၿဖစ္ရတာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
ခြက္ထိုးခြက္လန္လာဦးမယ္
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊၀ါးလံုးကြဲရံုမက 
၀ါးၿခမ္းအစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္၊
ႀကည္႔ေလ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘ၀နဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔  ဘယ္ႏွစ္မုိင္ေ၀းသြားလဲ၊
ကၽြန္ေတာ့ဘ၀နဲ႔ကၽြန္ေတာ္  ဘယ္ႏွႄမိဳ.စာၿခားသြားၿပီလဲ၊
ႀကည္႔လုိက္ ။
ကၽြန္ေတာ့ အပိုင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔အပိုင္း
လုိင္းတူမွာ
အပူေရာင္ေဖ်ာက္လုိ႔
ဘ၀ရဲ.ဒုကၡမ်ား ဖင္ခုထိုင္လုိ႔
အပူကိုယ္စီမ်ား ဘယ္ဆီေရာက္တယ္မသိ
ကၽြန္ေတာ္နင္းထားရတဲ့ ေၿမႀကီး
ခင္ဗ်ားမသိလည္း အေရးမႀကီး
ခင္ဗ်ားရြက္ထားရတဲ့ ေကာင္းကင္
ကၽြန္ေတာ္မသိလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ အၿပစ္တင္စရာမၿမင္
ဘ၀ကို  ႏွစ္နဲ႔ပိုင္း
ႏွစ္ကို    လနဲ႔ပိုင္း
လကို     ေန႔နဲ႔ပိုင္း
ေန႔ကို    နာရီနဲ႔ပိုင္း
အပိုင္း အပိုင္းကို ၿပတ္လုိ႔
အဲ့ဒီ  အပိုင္းပို္င္းၿပတ္ေနတဲ့့  အထဲကမွ
ခင္ဗ်ားတုိ႔အပိုင္းနဲ႔   ကၽြန္ေတာ့္အပိုင္း
ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းလုိ႔ လာဆက္ႀကရတာ
ဒီအဆက္ကို   အပီခဲထား ၊
ဒီအဆက္ကို   အမုန္းဆြဲထား ၊
ဒီလုိပါပဲ . . . . . . . . . . . . .. 
ေနမၿဖစ္လုိ႔ဆုိ  ခင္ဗ်ားတုိ႔ၿပန္
မၿဖစ္မေနမို႔     ကၽြန္ေတာ္ၿပန္
အၿပန္  ၊အၿပန္မွာ
အၿပန္ၿပန္  အၿပန္ၿပန္
ၿပန္စဥ္းစားရင္း၊ အေငြ႔ပ်ံ  ေ၀့တက္သြားတဲ့
ရယ္သံမ်ားရဲ.အေပၚဆုံးထပ္မွ
သတိကိုေသခ်ာကိုင္
ဘ၀ထဲၿပန္ယိုင္  က်မသြားခင္
ၿဖည္းညင္းစြာၿပန္ဆင္းႀကပါရန္
အထူးပဲေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား   . . . . . . . . ။            
                                                 ရန္လင္းေအာင္



ေတာင္ငူသားကဗ်ာဆရာ-ရန္လင္းေအာင္ရဲ႕ ကဗ်ာေတြ ....












ကဗ်ာဆရာ ေမာင္နီမြန္ ၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း












အမုန္း
                          ေမာင္နီမြန္
အနက္ေရာင္အဂါၤေန႔
ေဒါသေခ်ာ္ရည္
သြန္ပက္ခံရ ၊

ေၿမကမၻာအႏွံ႔ စီးပ်ံ႕ေလာင္စားသြားပါေလေရာ . . .
ငါ႔  ႏွလံုးအိမ္ ေမွာင္ခဲ့တယ္ ။

ေတာင္ႀကား
ၿမစ္၀ွမ္း
လြင္ၿပင္ ဂ်ဳံပင္ေတြ စိုက္ႀက ။
ခုေတာ့လည္း . . . ခမ်ာေတြ …
ဒုကၡက်ည္ခြံေတြ ရိတ္သိမ္းေနရ
ကမၻာေၿမပံု တစ္ခုလံုးေမွာင္ . . . . . .။ - - - - - ။
                                            ေမာင္နီမြန္
                             ၂၀၀၉/ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း
                                        တြင္ ေဖၚၿပၿပီး ။






Saturday, September 22, 2012

ေမာင္နီမြန္ .....ေအာ္ပရာ




























ေအာ္ပရာ
ေမာင္နီမြန္
ရြက္လႊင့္ေနလုိက္ႀကတာ
မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ ကေခ်သည္ေတြ . . . . .

ေကာင္းကင္ႏြမ္းႀကီးကေတာ့
လႈိက္ဖိုလို႔ . . . . . . . . . . . .

သြန္ေမွာက္
သိမ္းဆည္းထားလုိက္တဲ့  ပင္လယ္
သူ႕     ရင္အံုေမာက္ေမာက္ႀကီးထဲ .. . . . . .

ေမ႔ေငြ႕က မၿပယ္တတ္ေသး
ေရြ႕လ်ားအမွန္ တစ္ခုတည္းသာ
ကိုယ္ပို္င္မ်က္ႏွာေလး
ပြတ္သပ္ေနရွာရဲ႕  . . . . . . . . ။                  

                                  ေမာင္နီမြန္
                                (၃၁,၁၂,၉၃)


ေၿမသန္႔ ကမၼ၀ါ၊ ေၿမသန္႔ ကဗ်ာ....ရန္လင္းေအာင္













ေၿမသန္႔ ကမၼ၀ါ ......
                   ၊ေၿမသန္႔ ကဗ်ာ ။

ငါတို႔ ……………
ဒီေၿမကို ….. မလန္႔လို႔
ဒီေၿမကို ….. သန္႕ဖို႔
ဒီေၿမေပၚအေရာက္လာခဲ့ႀကေပါ ့ ။

ညီအစ္ကိုမသိတသိေန႔ေတြ
ထူထပ္ေပါက္ေရာက္ရာ
ဒီေၿမ …….
ည ညဆိုေခြးအူသံေတြ ပြက္ေလာရိုက္ေနတဲ့
ဒီေၿမ .......
ေန႔ခင္းေႀကာင္ေတာင္ႀကီးထဲ
ယာဥ္ေတြဟာစမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔
ယင္ေကာင္ေတြလိုၿခင္ေတြလို
တ၀ီ၀ီ တစီစီေအာ္ၿမည္ေနတဲ့
ဒီေၿမ ........
အေမွာင့္ပေယာဂေတြနဲ႔
အေႏွာင့္အသြားမလြတ္တဲ့
ဒီေၿမ ………………………

ဒီေၿမဟာ ……
လူ႔အသက္ကိုေတာင္းတယ္
ဒီေၿမဟာ ……
ေႀကာက္ေသြးကိုေတာင္းတယ္
ဒီေၿမဟာ ……
ရဲေသြးကိုေတာ့ မဲမေပးလိုတဲ့ေၿမ ……
ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္အတိ ……….
ေသလူေတြဟာရွင္ေယာင္ေဆာင္ထားၿပီး
ရွင္သူေတြဟာအေသေကာင္ေယာင္ေဆာင္ေပးထားရတဲ့
ဒီေၿမ ၊
ဒီေၿမေအာက္မွာမွ
ေရႊအိုးေတြ၊ ေငြအိုးေတြအမ်ားအၿပား .....
ေက်ာက္သံပတၱၿမားေတြ အမ်ားအၿပား …… 
သိုက္ ဆိုလားဘာဆိုလား ….
သိုက္တူးသမားေတြ  အရမ္းကာေရာမ်က္စိက်
အင္းတိုက္၊ နတ္တိုက္
စုန္းတိုက္၊ ေၿမြတုိက္ေတြနဲ႔
မိုက္ရူးရဲဆန္လုိက္္ႀကပံုမ်ား ....
တို႔အတြက္တာ ....
တြင္းထြက္ကေတာ့ သက္ၿပင္းေငြ႔တို႔သာ
တလူလူဆန္တက္ခ့ဲရေပါ့ ။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ...................
အားေကာင္းေမာင္းသန္
ၿမစ္ႀကီး  ၿမစ္ငယ္အသြယ္သြယ္
ေရတိမ္နစ္ခဲ့ရပါေသာဒီေၿမ .........
သစ္ေတာစိမ္းစိမ္းေတြ
အစိမ္းေသေသခဲ့ရပါေသာဒီေၿမ .........
လမ္းအားလံုး
သြင္သြင္က်ိဳးခဲ့ရပါေသာဒီေၿမ ...........
ေနေရာင္ၿခည္အားလံုး
ေရွာ့ၿဖစ္ခဲ့ရပါေသာဒီေၿမ ............
ႀကယ္ေရာင္လေရာင္ေတြ
ေႀကာင္ေတာင္ကန္းခဲ့ရပါေသာ
ဒီေၿမ .......................
ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္ေတြရဲ႕
စစ္တလင္းထဲ
အလင္းဆာသူမ်ား
ေတာေခ်ာက္တိုင္းေတာေမွာက္ခဲ့ရအႀကိမ္ႀကိမ္
ဒင္းတုိ႔ ....... မသဒၶါေရစာ
သေရက်စရာေပါမ်ားလွတဲ့
ဒီေၿမ ………..........

ေၿမမသန္႔လို႔ ....ေရသန္႔ရွာခဲ့ပါရဲ႕
ေရမသန္႔လို႔ .....ေလသန္႔ရွာခဲ့ပါရဲ႕
ရွာေဖြေလအိပ္မက္ယာမက္
နာတာရွည္ ခ်ဳခ်ာခဲ့ရေပါ႔ ။

အတိတ္တေစၦေတြ အရိပ္လိုေၿခာက္လန္႕ၿပီး
ပစၥဳပၸန္မ်ားဘီးလူးစီးခံထားရ ၊
အနာဂတ္၏ပန္းၿခင္းမ်ား
တို႔လက္ေရာက္မွ  အပမွီခံလို႔ ၿဖစ္ပါ့မလား .......၊

ေရကန္လည္းအဆင္မသင့္
ႀကာပန္းလည္းမပြင့္ႏိူင္ေသးတဲ့ ဒီေၿမမွာ
တို႔ ေရကန္  တို႔တူး
တို႔ ႀကာေတြ  တို႔အထာနဲ႔ တို႔
လာ .... ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် .... ဖူးပြင့္ႀကရေအာင္
တို႔  ေသြးစက္ၿဖင့္
တို႔  မ်ိဳးဆက္အား
ေဆးေႀကာရဲရင့္ တြင္က်န္ရစ္ေစအံ့ ၊

ဒီေၿမကိုမလန္႔လို႔
ဒီေၿမကိုသန္႔ဖို႔
ငါတို႔ ............
ဒီေၿမေပၚအေရာက္လာခဲ့ႀကေပါ႔ .............။       
ရန္လင္းေအာင္
(1.8.2012)  am; 12:43
(၂၀၀၇ - စက္တင္ဘာ (၅) ႏွစ္ၿပည္႔ အမွတ္တရ )