ေ လ း ကၽြ န္ း ေ ျမ - ဓ မၼ စ ာ ေ ပ

ေ လ းကၽြ န္ း ေ ျမ ၊  တ ရ ာ း စ ာ ေ ပ

ေ လ း ကၽြ န္ း ေ ျမ - တ ရ ား စ ာ ေ ပ ။

ေလာကဓါတ္ အစျပဳရာ

မွတ္သားေလ့လာ အဂၢညေဒသနာ

ကမၻာဦးက လူမ်ားဟာ ျဗဟၼာဘ၀ ကေန ဘြားခနဲလူျဖစ္လာၾကတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ ေျမၾကီးထဲက ရုပ္ၾကြင္းေတြဟာ ဒါ၀င္ရဲ႕ အီေဗာ္လူးရွင္း သီအိုရီကို အမ်ားအားျဖင့္ ေထာက္ခံျပီး ယေန႔လူသားပံုအရုပ္မေတြ႔ရတာလဲ???

ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဒသနာတြင္ ကမၻာဦး (ေလာကဓါတ္ အစျပဳရာ) အေၾကာင္းကို သုတၱန္ပိဋကတ္ ဒီဃနိကာယ္ ပါထိက၀ဂ္ အဂၢညသုတ္၌ ေဟာေတာ္မူထားသည္ျဖစ္ရာ ထိုသုတၱန္ ကို ေလ့လာၾကရေပမည္။

ထို၌ ' ပုဏၰားမ်ိဳးမွ ရဟန္းျပဳလာသူ ၂ ဦးအား ပုဏၰားတို႔က မိမိတို႔အမ်ိဳးသာျမတ္ေၾကာင္း က်န္အမ်ိဳးမ်ားမွာယုတ္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဆဲေရး၏။ ျမတ္စြာဘုရားက ျမတ္ျခင္း ယုတ္ျခင္းသည္ အမ်ိဳးႏြယ္ဇာတ္ႏွင့္မဆိုင္ က်င့္သံုးထားေသာတရား သိျမင္ထားေသာတရားတို႔ႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ္မူျပီး ရဟန္းတို႔သည္ တရားကိုမွီ၍ သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္သည္ျဖစ္၍ ကမၻာေလာကဓါတ္အစ ကို ေဟာေတာ္မူေလ၏။'

ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူသည္မွာ -

‘‘ေဟာတိ ေခါ ေသာ, ဝါေသ႒, သမေယာ ယံ ကဒါစိ ကရဟစိ ဒီဃႆ အဒၶဳေနာ အစၥေယန အယံ ေလာေကာ ဝိဝ႗တိ။ ဝိဝ႗မာေန ေလာေက ေယဘုေယ်န သတၱာ အာဘႆရကာယာ စဝိတြာ ဣတၳတၱံ အာဂစၧႏၲိ။ ေတဓ ေဟာႏၲိ မေနာမယာ ပီတိဘကၡာ သယံပဘာ အႏၲလိကၡစရာ သုဘ႒ာယိေနာ စိရံ ဒီဃမဒၶါနံ တိ႒ႏၲိ။ (အဂၢည ၁၁၉)'

'ကာလၾကာရွည္ေသာ္ ေလာကဓါတ္သည္ပ်က္၏။ ထိုအခါ သတၱ၀ါတို႔သည္ အမ်ားအားျဖင့္ အာဘႆရဘံု၌ ျဖစ္ကုန္၏။ ကာလၾကာေသာ္ ေလာကဓါတ္တည္ျပန္၏။ ထိုအခါ သတၱ၀ါတို႔သည္ အာဘႆရဘံုမွ စုေတ၍ ဤေလာကဓါတ္အသစ္သို႔ ေရာက္လာၾက၏။.....' စသည္ျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထို၌ သတိျပဳဖြယ္မွာ အာဘႆရဘံုမွ စုေတလာေသာ သူမ်ားကို ' ေရွးေဟာင္းလူသား မူလ မႏုႆာ/ ေပါရာဏ မႏုႆာ' ဟုေဟာေတာ္မမူပဲ 'သတၱာ / သတၱႆ' ဟူ၍ ေယဘူယ်သေဘာအားျဖင့္ 'ထင္ရွားျဖစ္လာေသာ သက္ရွိ' ဟုသာ ေဟာေျပာထားပါသည္။ (မွတ္ခ်က္။ ဒါ၀င္၏ သီအိုရီကို အမွားအမွန္ စိစစ္ေနသည္မဟုတ္ပါ။ ဒါ၀င္ အီေဗာ္လူးရွင္း သီအိုရီကလည္း သက္ရွိအစကို ေဖာ္ျပျခင္းမဟုတ္ သက္ရွိမ်ား ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလည္းပံုက္ုိ ေဖာ္ျပသည္ဟု ဆို၏)

ကမၻာဦး၌ ေနလနကၡတ္မ်ားမရွိ ထိုသူမ်ားေတာင့္တမွသာ ျဖစ္လာသည္ ဟူေသာ မိန္႔ၾကားခ်က္ ကို ဘာသာျခားမ်ားက ရယ္ဖြယ္လုပ္ေနၾကသည္။ အမွန္မွာ ထိုသို႔ ေနလနကၡတ္မ်ားမရွိေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခ်က္ တစ္ခ်က္ပင္မရွိေခ်။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူသည္မွာ-

၁၂၀။ ‘‘ဧေကာဒကီဘူတံ ေခါ ပန, ဝါေသ႒, ေတန သမေယန ေဟာတိ အႏၶကာေရာ အႏၶကာရတိမိသာ။ န စႏၵိမသူရိယာ ပညာယႏၲိ, န နကၡတၱာနိ တာရက႐ူပါနိ ပညာယႏၲိ, န ရတၱိႏၵိဝါ ပညာယႏၲိ, န မာသၯမာသာ ပညာယႏၲိ, န ဥတုသံဝစၧရာ ပညာယႏၲိ, န ဣတၳိပုမာ ပညာယႏၲိ, သတၱာ သတၱာေတြဝ သခ်ႍ ဂစၧႏၲိ။ ''

'ထို (ကမၻာဦး) အခါ၌ ေရျပင္က်ယ္ၾကီးသာရွိ၏။ မျမင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေမွာင္၏။ အလြန္ေမွာင္၏။ လေနတို႔သည္ ထင္ထင္ရွားရွားမရွိ။............' စသည္ျဖင့္သာ ေဟာထားပါသည္။ 'န စႏၵိမသူရိယာ ပညာယႏၱိ = စႏၵိမသူရိယာ၊ လေန တို႔သည္။ န ပညာယႏၱိ၊ ထင္ထင္ရွားရွားမရွိ။' ဟူေသာ ဗုဒၶ၀စနသည္ ' နတၳိ စႏၵိမသူရိယာ၊ လေန တို႔ လံုး၀မရွိ' ဟူေသာ စကားႏွင့္ လားလားမွ် တူညီျခင္းမရွိေပ။ ထို႔အတူ 'သတၱာ သတၱာေတြ၀ သခ်ၤ ံ ဂစၦႏၱိ၊ သက္ရွိတို႔သည္ သက္ရွိဟု ေခၚေ၀ၚေရတြက္ျခင္းသို႔ သာ ေရာက္ကုန္၏' ဟူသည့္ ဗုဒၶ၀စနကလည္း သိပၸံပညာရွင္တို႔ ခန္႔မွန္းထားသည္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိပါေပ။ကနဦးအစ သက္ရွိ ျဖစ္လာျခင္း အေၾကာင္း သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားမွာ စာရွည္မည္ငဲ႔၍ မေဖာ္ျပလိုေတာ့။ (မွတ္ခ်က္။ သိပၸံပညာကို မွန္မမွန္ ေ၀ဖန္ျခင္းမဟုတ္သလို ဗုဒၶေဒသနာကို သိပၸံပညာႏွင့္ လိုက္ညွိေနျခင္းလည္းမဟုတ္။ ဆ႒မူပါဠိေတာ္အတိုင္း အနက္ျပန္ေလ့လာျခင္းသာျဖစ္သည္)