လူရႊင္ေတာ္
ကၽြန္ေတာ္လား ?
ပါးစပ္စိမရေအာင္ဆိုတာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
အူလႈိက္သဲလႈိက္ၿဖစ္ရတာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
ခြက္ထိုးခြက္လန္လာဦးမယ္
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊၀ါးလံုးကြဲရံုမက
၀ါးၿခမ္းအစိပ္စိပ္အမႊာမႊာ
ဒါ ဘာဟုတ္ေသးလဲ ၊
ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္၊
ႀကည္႔ေလ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘ၀နဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔
ဘယ္ႏွစ္မုိင္ေ၀းသြားလဲ၊
ကၽြန္ေတာ့ဘ၀နဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ႏွႄမိဳ.စာၿခားသြားၿပီလဲ၊
ႀကည္႔လုိက္ ။
ကၽြန္ေတာ့ အပိုင္းနဲ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔အပိုင္း
လုိင္းတူမွာ
အပူေရာင္ေဖ်ာက္လုိ႔
ဘ၀ရဲ.ဒုကၡမ်ား ဖင္ခုထိုင္လုိ႔
အပူကိုယ္စီမ်ား ဘယ္ဆီေရာက္တယ္မသိ
ကၽြန္ေတာ္နင္းထားရတဲ့ ေၿမႀကီး
ခင္ဗ်ားမသိလည္း အေရးမႀကီး
ခင္ဗ်ားရြက္ထားရတဲ့ ေကာင္းကင္
ကၽြန္ေတာ္မသိလည္း ခင္ဗ်ားတို႔ အၿပစ္တင္စရာမၿမင္
ဘ၀ကို ႏွစ္နဲ႔ပိုင္း
ႏွစ္ကို လနဲ႔ပိုင္း
လကို ေန႔နဲ႔ပိုင္း
ေန႔ကို နာရီနဲ႔ပိုင္း
အပိုင္း အပိုင္းကို ၿပတ္လုိ႔
အဲ့ဒီ
အပိုင္းပို္င္းၿပတ္ေနတဲ့့ အထဲကမွ
ခင္ဗ်ားတုိ႔အပိုင္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္အပိုင္း
ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းလုိ႔ လာဆက္ႀကရတာ
ဒီအဆက္ကို အပီခဲထား ၊
ဒီအဆက္ကို အမုန္းဆြဲထား ၊
ဒီလုိပါပဲ . . . . . . . . . . . . ..
ေနမၿဖစ္လုိ႔ဆုိ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ၿပန္
မၿဖစ္မေနမို႔
ကၽြန္ေတာ္ၿပန္
အၿပန္ ၊အၿပန္မွာ
အၿပန္ၿပန္ အၿပန္ၿပန္
ၿပန္စဥ္းစားရင္း၊ အေငြ႔ပ်ံ
ေ၀့တက္သြားတဲ့
ရယ္သံမ်ားရဲ.အေပၚဆုံးထပ္မွ
သတိကိုေသခ်ာကိုင္
ဘ၀ထဲၿပန္ယိုင္ က်မသြားခင္
ၿဖည္းညင္းစြာၿပန္ဆင္းႀကပါရန္
အထူးပဲေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား
။ . . . . . . . . ။
ရန္လင္းေအာင္
No comments:
Post a Comment