Sunday, September 16, 2012

ေအာင္လြန္းၿမိဳင္ ။ ဟာစရီပါးလို ငါ႔အစ္ကို ...

design - yla

















ဟာစရီပါးလို ငါ့အစ္ကို

ေအာင္လြန္းၿမိဳင္

ဟာစရီပါးကလံခ်ားဆြဲတယ္
ငါ့အစ္ကိုက ဆိုက္ကားနင္းတယ္၊ ဒါပဲကြာတယ္
အသားက မည္းမည္း၊ မ်က္လံုးက ၿပဴးၿပဴး လက္ၿပင္ကုန္းကုန္း
ေၿခသလံုး က်ဴတံရုိးနဲ႔ ငါ့အစ္က္ိုမွာ
အာေလာက လို ဇနီးတစ္ေယာက္
မာႏူးနဲ႔ ရွမ္ဘူးလိုသားႏွစ္ေယာက္လည္း ရွိရဲ႕ ။

အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္မွာ နားကလည္းေလးေသး
ေရွ႕သြားေတြလည္းက်ိဳးလို႔၊ က်န္းမာေရးက ခ်ဴခ်ာ
သုခၿမိဳ႕ေတာ္ထဲက ရပ္ကြက္နဲ႔တူတဲ့
ရခိုင္စုရပ္က ၿပြတ္သိပ္တဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ေဘးအဖီဆြဲ
၀ပ္က်င္းဖြဲ႔
မနက္လင္းတာနဲ႔ သူ႔ဆိုက္ကားေပၚတက္ ဂိတ္ထိုး
ရာေဟာင္ဘူတာလိုဘူတာကိုလည္းနင္းပို႔ရ
ဘရာဘေဇးေစ်းလိုေစ်းကိုေရာက္ရ
ေဆးစပ္ဖိုႀကီးေတြ ထမ္းတင္ၿပီး
လက္ကိုင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ အားကုန္မတ္ရပ္နင္း
ေဆးလိပ္ခံုေတြကိုလည္းလုိက္ပို႔ရရဲ႕ ။
အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအေထြေထြ ခရီးသည္ကို
လိုရာအေရာက္ပို႔ေပးရတဲ့ ဟာစရီပါးလုိ ငါ့အစ္ကို . . . . .။
ဟာစရီပါးရဲ႕လံခ်ားလိုပါပဲ၊ ငါ့အစ္ကိုရဲ႕ ဆိုက္ကားဟာ
ဘဲလ္မွအပအကုန္ၿမည္ဆိုတဲ့ ဆုိက္ကားအိုေလး
သူ႔မိသားစုပါးစပ္ေပါက္ေတြအတြက္ ရုန္းရ
အၿမဲတမ္းအဆင္ေၿပတယ္ရယ္လို႔ မႀကားမိဘူး ။

အံုနာခမၿပည္႔လို႔ စားစရာဆန္ မရွိလို႔ ေဆးကုသဖို႔
ေသြးနဲ႔ အရိုး ၀ယ္သူမရွိႀကေတာ့/ ရွိရင္လည္း
ေရာင္းခ်င္ေရာင္းမွာ
ရွိတဲ့ပစၥည္းေလးအေပါင္ဆိုင္ေရာက္ရ
တစ္ခါကမ်ားထမင္းခ်က္တဲ့ ဒန္အိုးေလးေပါင္စားခဲ့ရသတဲ့။
တစ္ေန႔သား ငါ့အစ္ကိုဇနီးအာေလာကလိုကုလားမ က
ငါ့လာေၿပာရွာရဲ႕ ဟာစရီပါးလိုအစ္ကိုဟာ
အိပ္ရာကမထႏိုင္ေတာ့တဲ့
ေႀသာ္ ငါကကိုဗာစကီးလည္းမဟုတ္ ေဒါက္တာမက္လည္း
မဟုတ္ေတာ့
ပိုက္ဆံကေလးတစ္စႏွစ္စေပးတာကလြဲလို႔
ငါကလည္း ငါ့ဇာတ္ထုတ္နဲ႔ ငါပါ အစ္ကိုရာ
သိပ္မႀကာလွပါဘူး ၁-၁-၂၀၁၀ ေသာႀကာမနက္ႀကီးမွာ
ဟာစရီးပါးလို ငါ့အစ္ကိုဟာရင္ဘတ္ထဲက
အင္ဂ်င္စက္ရပ္သြားပါတယ္ ။ - - - - - - - -။

ေအာင္လြန္းၿမိဳင္
    ကဗ်ာပါအမည္မ်ား  “သုခၿမိဳ႕ေတာ္” ၿမသန္းတင့္
   (ဘာသာၿပန္) မွ

        ပိေတာက္ပြင့္သစ္ စာေပမဂၢဇင္းတြင္၊ ေဖၚၿပၿပီး ။           

No comments:

Post a Comment