uAsmxJu
b0? b0xJ u acgif;avmif;tufoH
ေအာင္လြန္းၿမိဳင္
(၁)
ေအာင္ပန္းၿမိဳ႕မွာေနထိုင္တဲ့ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာ ရဲ ႔ (၉၄)
ႏွစ္ၿပည့္ေမြးေန႔ကို ကၽြန္ေတာ္သြားေရာက္ ဂါရ၀ၿပဳခဲ့ၿပီး အၿပန္မွာ မံုရြာမွာေနထိုင္တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ႏွမေလး ရဲ ႔ မိသားစုဆီ ခရီးတစ္ေထာက္၀င္ေရာက္နား ၿဖစ္ခဲ့ ေတာ့၊ မံုရြာမွာ
ကၽြန္ေတာ္ ရွိေနတဲ့ ရက္ေတြမွာပဲ၊ (၅) တန္းတက္မဲ့ ကၽြန္ေတာ့ရဲ ႔ တူမေလးက "ကြန္ပါဗူး"၀ယ္
ေပးပါတဲ့ ။
"သမီးဆီမွာ "ကြန္ပါဗူး" ႏွစ္ဗူးေတာင္ရွိတာပဲ
ဘာလို႔ ပူဆာေနရတာလဲ " လို႔ သူ႔အေမကေၿပာေတာ့၊တူမ ေလးက "ကြန္ပါဗူး တစ္ဗူး"
က နည္းနည္းေဟာင္းေနလို႔ပါ တဲ့ ။ရွိတဲ့တစ္ဗူးက က်ဴရွင္သြားရင္ သံုးဖို႔၊အခု ၀ယ္ခိုင္းတဲ့တစ္ဗူးကေက်ာင္း
တက္ရင္ သံုးဖို႔အတြက္ပါ တဲ့ ။
တူမေလး ပူဆာေနေတာ့လည္း
ၿခိဳးၿခံေခ်ြတာေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့ေခၽြးႏွဲစာထဲကေန "ကြန္ပါဗူး" တစ္ဗူး
၀ယ္ေပးၿဖစ္ခဲ့ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔ ေနာက္ေန႔ေတြ မွာလည္း
"၀င္းမြန္" က ရွမ္းေခါက္ဆြဲ စားခ်င္သတဲ့ ၊
"ယူရီကာ"
က ပူတင္း မွ တဲ့
"ေနရွင္နယ္" က ၀ါးဟားဟား ေရခဲမုန္႔ တဲ့ ၊
"ယမံုနာ"
က မုန္႔တီသုပ္ တဲ့၊ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္လွစြာေသာ တူမေလးကိုႏွစ္လိုဖြယ္ၿပံဳးၿပႏွစ္သိမ့္ေနမိ
တယ္၊ ေနာက္ရက္ေတြ မွာလည္း "၀က္လက္ေပါင္း" စားခ်င္ၿပန္သတဲ့ ၊ သူ႔အေမကို
၀ယ္ခ်က္ခိုင္းေနတာ လည္း ႀကားခဲ့ရေသး . . ။
ေႀသာ္. . . ကၽြန္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ တူမေလး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ
႔ ဘ၀ထဲကို ၀င္ေရာက္လာခဲ့တာ ေပ်ာ္ရႊင္ ၀မ္းသာရမလား၊ တိုက္တာၿခံေၿမ ကားအစီစီးေတြ ပိုင္ဆိုင္ေနတဲ့
ဘ၀ထဲ မေရာက္ရွိခဲ့တာ ၀မ္းနည္းရမလား၊
ႏိူင္ေတာ္သမၼတႀကီးက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ပေပ်ာက္ေရးဆိုလား၊
ေလွ်ာ့ခ်ေရးဆိုလား၊ဘယ္ေလာက္အတိုင္း အတာထိ ေအာင္ၿမင္ထိေရာက္ေနပါၿပီလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ အဲ့သလိုေတြးမိေတာ့
. . . ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀းကာလတုန္းက ဖတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာမ မအိရဲ ႔ ႏိူင္ငံေက်ာ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ကို အမွတ္ရေနမိခဲ့ပါေတာ့သည္။
(၂)
ေရာင္စံုပန္းၿခင္းတစ္ခု
စတုတၳတန္း ေက်ာင္းသား/သူမ်ား
ေကာင္းမႈ ။
အဖူးအငံု
ပြင့္ရံု ပြင့္ခ်ပ္၊
ပြင့္ဖတ္ညိႈးေရာ္
ေသာက ဇီဇ၀ါ၊ စႀကာပုဏၰားရိပ္
သြယ္ခ်ိတ္ကံုးယွက္
မ်က္ရည္စက္ေတြနဲ႔
သူ႔အတြက္ေလ ။
ေႀကကြဲစရာၿမင္ကြင္းတစ္ခုကို
ကဗ်ာဆရာမက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို အသံနဲ႔ေၿပာခိုင္းေနတာပါ၊အဲဒီအ သံထဲမွာပဲ အနိ႒ာရံုၿမင္ကြင္းတစ္ခုကို
ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတင္ ၿမင္ေတြ႔ေနရပါၿပီ ။
ဖိနပ္မဲ့ ေၿခဖ၀ါး
ေမးခိုင္ပိုးစားၿခင္း
ထင္းရႈးသားေသတၱာ ၊
လဲေလ်ာင္းစရာ ။
သြားေပဦးေတာ့ကြယ္
ဘုန္းႀကီးအိုတစ္ပါးထံ
၊
၀တၳဳေငြငါးက်ပ္အပ္ႏွံ
သရဏဂံု ဆည္းကပ္ေလ
ေကာင္းရာဘံုဘ၀ေရာက္ပါေစ
။
အသံရွင္ကထပ္ေၿပာၿပေနၿပန္ပါၿပီ၊ "ဖိနပ္မဲ့ ေၿခဖ၀ါး"
တဲ့၊ "ေမးခိုင္ပိုးစားၿခင္း" တဲ့ ။"ထင္းရႈးေသတၱာကလဲ ေလ်ာင္းစရာ
ေခါင္းတစ္လံုး ဘုန္းႀကီးအိုတစ္ပါးကို ၀တၳဳေငြ ငါးက်ပ္ကပ္လွဴလို႔ ၊ ေရစက္ခ်အမွ်ေ၀ေကာင္းရာဘံု
ဘ၀ေရာက္ပါေစ " တဲ့ ။
အသံထဲကေၿပာၿပေနတဲ့ စကားလံုးေတြ ၿမင္ကြင္းေတြကိုႀကည့္ရက္စရာ၊
ႀကားရက္စရာ မရွိေလာက္ေအာင္ခံစား လိုက္မိပါတယ္။
အမိကိုကူ ၊အဘကိုကူ
အပူမွ်ယူ
ခဲတံမဲ့သူ၊ စာအုပ္မဲ့သူ
၊
မုန္႔ဖိုးမဲ့သူ ၊
အလွဴေငြမထည့္ႏိူင္သူ
အပူအားလံုးၿငိမ္းခဲ့ေပါ့
။
