Thursday, August 22, 2013

ေကာင္းကင္မဆံ့တဲ့ ၾကယ္မင္းတာရာ ........

ေကာင္းကင္မဆံ့တဲ့ ၾကယ္မင္းတာရာ ....





ရုပ္ပုံလႊာမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕ ႏြဲ႕သူတို႔
ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံခန္း

(၁)
ေဟ့ တာရာ လာကြ
မင့္မလဲကြာ ဆရာ့လိုပဲ
မေသခင္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလးျမင္ရမလားမွတ္တယ္
ေသမွပဲၿငိမ္းခ်မ္းေတာ့သကိုးကြ။

(၂)
ေဌးၿမိဳင္ေရ
ေမာင္ရင္ကကိုယ္႔ကို အရိုင္းလို႔ေရးတယ္
ခု တကယ္႔အရိုင္းေတြေတြ႕ခဲ႔မဟုတ္လား
ဒီမွာ စႏၵယားေတာ႔မရွိဘူး
ေစာင္းေကာက္သာတီးေပေတာ႔
ဟား ဟား ဟား ။

(၃)
ကိုေဌးၿမိဳင္
ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ြန္ေတာ္
ရွမ္းျပည္ရဲ႕လေရာင္မွာ
ဖမ္းစားမခံခဲ႔ရဘူးဆိုရင္
ဗမာျပည္ရဲ႕ရာဇဝင္ဟာ
တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံျဖစ္ခဲ႔မွာပဲ ။

(၄)
ေအာ္...ကိုေဌးၿမိဳင္ရယ္
ခင္ဗ်ားလည္း ခုမွပဲ
တကယ္႔ဆဲလ္ေလးထဲေရာက္ေတာ႔တယ္ေနာ္
က်ြန္ေတာ္႔ေနာက္ဆုံးအိပ္ယာကို
ခင္ဗ်ားပုံစံထုတ္ေပးခဲ႔တယ္
ေအးဗ်ာ
ခင္ဗ်ားရဲ႕ေနရာက
ဆရာႀကီးမိႈင္းေဘးနားျဖစ္သင့္တာဗ်။

(၅)
ရုပ္ပုံလႊာေတြ
ရုပ္ပုံလႊာေတြ
ရုပ္ပုံလႊာစာအုပ္ထဲက
တန္းစီထြက္လာတဲ႕
အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ရုပ္ပုံလႊာေတြ
ဖြဲ႕ ႏြဲ႕သူကိုဆီးႀကိဳႏႈတ္ဆက္ရင္း
အၾကည့္ေတြ
ေနရာေဟာင္းဆီထိုးစိုက္လိုက္ၾကရာ
ေရတိမ္နစ္ရင္း
ေခါင္းမီးေတာက္ေနပါေရာလား ။        

                                              မင္းညြန္႔လိႈင္


ဒဂုန္တာရာ (သို႔မဟုတ္) ပန္းႏုေရာင္အိုၾကယ္

တကယ္ေတာ့ၾကယ္ဆိုတာဟာ ေကာင္းကင္ဖြားေပပဲ
ဒီေျမေပၚမွာဒီလူေတြရဲ႕ ဒုကၡနဲ႔ သူ႔အသည္းကြဲဖို႔
ဒီေျမေပၚမွာဒီအေမွာင္ေတြကိုသူ႔ေမွာ္အလင္းနဲ႔ေလာင္စားပစ္ဖို႔
ရာစုႏွစ္တစ္ခုနီးပါး လူသားအျဖစ္ဝင္စားခဲ႔ေလတာ
ေက်းလက္ ၿမိဳ႕ ျပ တကၠသိုလ္ နရသိန္ ႏိုင္ငံတကာလွည့္လည္ကာ
ေနေရာင္ လေရာင္ ေရႊေရာင္ ျမေရာင္ ပပႀကိဳးၾကြေတြ
ေဝါ့ဒစၥေနအျပာ ဂိုဂင္အနီ ရိုးမအစိမ္းနဲ႔ေရႊအိုေရာင္ေတြ
ပန္းစၾကာမွန္ေျပာင္းလွည့္သလို ဖ်တ္ခနဲဖ်တ္ခနဲ ဇာတ္ဝင္ခန္းေတြ
မေမာမပန္း ရမၼက္ႀကီးစြာ အာသာငမ္းငမ္း အငမ္းမရ
စာလုံး ေဆးစက္ နဲ႔ စႏၵယားခလုတ္ေတြကို အလွပဆုံးေၾကြအန္ကစားခဲ႔
မိုးေအာက္ေျမျပင္မွာ ခ်ိဳးျဖဴကူသံေဝေစခ်င္ ၾကာပန္းေရစင္လန္းေစခ်င္
မိႈင္းရဲ႕ေျခရာ ထပ္ခ်ပ္မကြာ မီးစာကုန္ဆီခန္းတဲ႔အထိ
အေတာက္ပဆုံး အျမင့္မားဆုံး ထိန္ထိန္ညီးညီးေလာင္က်ြမ္းခဲ႔
အခုေတာ့မီးခိုးေငြ႕အျဖစ္နဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ထံျပန္အပ္ႏွံရၿပီ
သူ႔အလွပညာနဲ႔သူ႔အခ်စ္တရားဟာ မီးခိုးေငြ႕လိုေပ်ာက္ျပယ္မသြား
ဒီေျမကိုရင္ဝယ္သားလို ေစာင့္ေရွာက္သြားမွာပဲ ယုံတယ္။        

                                                                                      မင္းညြန္႔လိႈင္




မေျပာရမေနႏိုင္လို႔ေျပာတဲ႔စကား
ၾကယ္မင္းႀကီးရဲ႕ေနာက္ဆုံးခရီး

(၁)
ေၾကကြဲဖြယ္တိုက္ဆိုင္မႈလို႔ပဲဆိုရပါေတာ့မယ္။တေန႔
ကမွက်ြန္ေတာ္ပူပူေႏြးေႏြးေရးခဲ႔တဲ႔စာထဲမွာဆရာ့ရဲ႕
တရား ဆရာ့စကားကိုကိုးကားခဲ႔ေသးတယ္။အခုေတာ့
စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းကမိတ္ေဆြကဗ်ာဆရာပို႔လိုက္တဲ႔
သတင္းစကားဟာက်ြန္ေတာ့္ဖုန္းထဲဝင္လာပါေရာလား။
                   "ဆရာတာဆုံးၿပီ"
                     ၂:၁၀ ညန ၁၉ ၾသ ။

(၂)
ဒဂုန္တာရာဆိုတာေလးစားအပ္တဲ႔စာေရးဆရာ ကဗ်ာ
ဆရာ အႏုပညာေဝဖန္ေရးဆရာ ႏိုင္ငံေရးအကဲျဖတ္
သူ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးႀကိဳးပမ္းသူ ျပည္တြင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္းသူႀကီးအျဖစ္အားလုံးသိၿပီးသား
ပါဗ်ာ။တိုင္းသိျပည္သိ ေနသိလသိဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
             လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္းယဥ္ေက်းသူ
ႏူးညံ့သူ ေျဖာင့္မတ္သူ ရိုးသားသူ ကိုယ္က်ိဳးမရွာသူ
လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကိုသာယာဝေျပာေစလိုသူ စတဲ႔ စတဲ႔
ဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႔ျပည့္စုံသူပါဗ်ာ။
             ဒါ့အျပင္ဆရာဒဂုန္တာရာဟာ ေတြးေခၚသူ
အဘိဓမၼာဆရာႀကီးလည္းျဖစ္တယ္လို႔က်ြန္ေတာ္က
ေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။စာေပနဲ႔ပတ္သက္ရင္ဆရာ့ရဲ႕စာ
ေပသစ္အယူအဆနဲ႔ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈဒႆနဟာအင္
မတန္ထူးျခားၿပီးၾသဇာႀကီးပါတယ္။
            ဆရာဒဂုန္တာရာဟာ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ၿပီး
ျပည္သူကိုအက်ိဳးျပဳရမယ္ဆိုတဲ႔အယူအဆကိုကိုင္ဆြဲၿပီး
စာေပသစ္ေခတ္္ကိုထူေထာင္ခဲ႔တာပါ။
            ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈအယူအဆကေတာ့ မိႈင္းေဗ
ဒကတဆင့္ေပါက္ဖြားတာလို႔ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ေခတ္
ၿပိဳင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ေသြးခုန္သံ လူထုရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံကို
ရင္ဘတ္ထဲထည့္ၿပီးမွအႏုပညာဖန္တီးျခင္းဟာဆရာ
ႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းထံမွ အေမြဆက္ခံခဲ႔တဲ႔အစဥ္
အလာျဖစ္ပါတယ္။ၿပီးေတာ့အယူအဆတစ္ရပ္အျဖစ္
ဖြဲ႕စည္းကာမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြထံလက္ဆင့္ကမ္းခဲ႔
ျခင္းျဖစ္ပါသဗ်ာ။
            ဆရာဒဂုန္တာရာကသူ႔ကိုယ္သူ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ
ေက်ာင္းသားရယ္လို႔ေဖာ္ျပေလ႔ရွိပါတယ္။တကယ္က
ေတာ့ဆရာဟာႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ႀကီးလည္းျဖစ္ပါသဗ်။
ဆရာ့ရဲ႕ ရန္သူမရွိအယူအဆ ဗဟုဝါဒအယူအဆဟာ
ေခတ္ၿပိဳင္ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အထူးပဲၾသဇာႀကီးလွပါ
သဗ်ာ။

(၃)
ခုေတာ့ျဖင့္ဒဂုန္တာရာဆိုတဲ႔ၾကယ္မင္းႀကီးဖ်တ္ခနဲ
ေၾကြလြင့္ခဲ႔ပါၿပီဗ်ာ။
က်ြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ရဲ႕ ထူးျမတ္သူလူသားတစ္ဦးရဲ႕
ေနာက္ဆုံးခရီးဟာသာမန္လူတစ္ေယာက္လိုဖုတ္ပူမီး
တိုက္နဲ႔ပဲၿပီးရေတာ့မွာလား။ဆရာႀကီးမိႈင္းေရးသလိုေဒါင္း
ပုဝါအုပ္ၿပီးမသၿဂၤ ိဳဟ္ၾကေတာ့ဘူးလား။တစ္သက္တာ
လုံးစာေပနဲ႔ျပည္သူကိုသာအာရုံျပဳခဲ႔သူႀကီးဟာႏိုင္ငံ
ေတာ္အဆင့္ ျပည္သူ႔စ်ာပနနဲ႔မထိုက္တန္ေပဘူးလား။
ၿပီးေတာ့သူခ်စ္တဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာႀကီးရဲ႕နံေဘး
မွာသူ႔ကိုလဲေလ်ာင္းခြင့္မျပဳႏိုင္ၾကဘူးလား။
            မိတ္ေဆြမ်ား ျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား
ေဟာဒီေမးခြန္းေတြကိုသာေၾကေၾကကြဲကြဲေမးလိုက္ရ
ေၾကာင္းပါဗ်ား ။                 

                                                     ယ မ ထ ာ



 
            ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ

ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ
အမ်ားႀကီးေမြးပါေစ ။
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ
က်န္းက်န္းမာမာရွိၾကပါေစ ။
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ
အသက္ရွည္ၾကပါေစ ။
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ
ဘုန္းႀကီးပါေစ ။
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ . . .
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြ . . .
လႊင့္ပစ္ရက္စရာ တစ္စက္မွမရွိ
မိမိရရ ေက်းဇူးႀကီးမားၾကပါ၏
ရက္ရက္ေရာေရာ တမ္းတမိပါ၏ ။

ဒါပဲေပါ့
ဘာကမွ
အေပ်ာက္ရိုက္လို႔
အစေပ်ာက္မသြား
ေသမင္းေတာင္မၿမင္တဲ႔လမ္း
ရဲရဲယံုယံုေဖါက္လုပ္သြားတာ
ႏွေျမာဖို႔ေကာင္းတဲ႔လူေတြေပါ ့ ။

                                      ရန္လင္းေအာင္
                                         ၁၁၈၂၀၁၃




No comments:

Post a Comment