ဂြၿမိဳ႕ကိုမလြယ္ေပါက္က
ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း
____________________________ေခ်ာင္းကၿမိဳ႕ကိုေဒါင္လိုက္စီးေတာ့
ၿမိဳ႕ကပင္လယ္ကမ္းေျခမွာအလ်ားလိုက္လြန္႔လူးတယ္။
ရြာကေလးေတြပ်ိဳးႀကဲခ်ိန္ဆို
မိုးေတြအဆက္မျပတ္ရြာတယ္။
မိုးစက္ေတြကခုန္တဲ႔ရာသီဆိုရင္
ငါးကုန္းညိဳေတြတအားတက္တယ္။
ငါးကုန္းညိဳနံ႔ေတြရတာနဲ႔
ခရင္မ်ွစ္သည္ေတြစက္ဘီးတအားစီးတာပဲ။
မိႈရတဲ႔မ်က္ႏွာေတြကသိပ္ေစ်းႀကီးတဲ႔အခါ
ၿမိဳ႕ကေလးဟာစမ္းေရထဲခဏခဏစိမ္တတ္တယ္။
ဝါဆိုပန္းခူးတယ္ဆိုတာ
နာမည္သက္သက္ပဲက်န္ေပမယ့္
အဲ႔ဒါဒီၿမိဳ႕ရဲ႕လူအစုံဆုံးကာလပဲ။
ကမ္းေျခမွာေသာင္တုန္းရင္
ရိုးေပၚမွာေတာင္ျပိဳတယ္။
သစ္ခုတ္သမားေတြခိုလိုညည္းရင္
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ကုန္ေစ်းနႈန္းေတြေသြးအးေနတတ္တယ္။
တယ္လီဖုန္းနဲ႔ကြန္နရွင္ဟာဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ဓမၼာေသာကပဲ။
ဂြ်န္လရဲ႕မိုးေရစက္ေတြႀကား
ၿမိဳ႕ကေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔အခါ
သူ႔ကိုယ္သူအရွက္လုံေအာင္ဖုံးဖို႔ဘယ္သူမွ
မႀကိဳးစားႀကဘူး။
အခုေတာ့
ၿမိဳ႕ရဲ႕ထြက္ကုန္ဟာ
အိမ္ၿခံေတြျဖစ္လာျပီ
အုန္းခင္းေတြျဖစ္လာျပီ
ဥယ်ာဥ္ေတြျဖစ္လာျပီ
ေတာင္ကုန္းေတြျဖစ္လာျပီ။
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ငယ္ေမြးၿခံေပါက္ေတြဟာ
အခုေတာ့
ခပ္တည္တည္နဲ႔ပဲ
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ႏွလုံးေသြးေတြနဲ႔
ကားေတြစီးလို႔
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
အိမ္ေတြေဆာက္လို႔. .. .
က်ြန္ေတာ္ၿမိဳ႕ကေလးကိုေရာက္ခိုက္
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕မလြယ္ေပါက္ကေန
ၿမိဳ႕ကေလးကိုေငးမိတဲ့အခါ
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ
ဒါဏ္ရာေတြနဲ႔လူးလြန္႔ေနေလတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment