လူတစ္ခု
အခုလုိ
မႏိူင္မနင္းခ်စ္ေနရတာကိုပဲ
ဂုဏ္ယူလုိက္ရ ၊
ဦးေႏွာက္ထဲမွာစကားလုံးကင္ဆာ
ႏွလံုးသားမွာမီးကင္ဆာ
ဒဏ္ရာတုိ႔၌၊ ယာဥ္ေႀကာပိတ္ႀကတယ္ ။
က်ပန္းစကားေတြ မနားတမ္းေၿပာရ၊
က်ပန္းအလုပ္ေတြ မနားတမ္းလုပ္ရ၊
က်ပန္းအေတြးေတြ မနားတမ္းေတြးရ၊
လက္သပ္ေမြးမိတဲ့ အိပ္မက္မွာလန္႔ဖ်န္႔ရ ။
ဖိုသမွ်မီးထက္ ပိုပူတတ္ခဲ့ရာ
ကၽြဲကူးေရပါဒုကၡမ်ား
ထုိင္မရထမရ သံေ၀ဂမ်ား
သံသရာစကားမ်ားခဏေဘးဖယ္
တစ္ဘ၀တည္းသာ ၿမင္ရလုိ႔ေပါ႔
တစ္ဘ၀စာ ကားတစ္စင္း
တြန္းႏႈိး ႏိႈးေနရတာ
နီးရာႀကယ္နဲ႔ အလင္းမွ်ေနရတာ……။ ။
ရန္လင္းေအာင္
၂၀၀၇ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီလ
ခ်ယ္ရီ္ မဂၢဇင္း တြင္ ေဖၚၿပၿပီး ။
No comments:
Post a Comment