ငွက္ကေလး ငါ႔ဆီ ၿပန္မလာေသးဘူး
ငွက္ကေလးေရ ……………………..
ငါ့အလြမ္း၀ါ၀ါေတြၿမင္ပါေစ ။
စိမ္းေနတဲ့ၿမက္ခင္းေတြ
ၿပာေနတဲ့ ေကာင္းကင္အစပ္ေတြ
ရိတ္သိမ္းစ စပါးခင္းနဲ႔
ေန၀င္ရီတေရာ ပုစြန္ဆီေရာင္ညေန
ေ၀၀ါးေနတဲ့ ၿမဴေတြ . . . . . ႏွစ္ေတြ . . . . .
ငွက္ေလးေရ . . . . . . . . .
အလြမ္းက မီးေတာက္ဆို
အႀကိမ္ႀကိမ္ေလာင္ကၽြမ္းခံရသူဟာ ငါပဲေပါ့
အထီးက်န္ဆန္တဲ့ ႏွစ္ေတြကို
ငါ မၿဖတ္သန္းခ်င္ေတာ့ဘူး ။
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းကို ပုတ္ႏႈိးသူ
ေခါင္းေလာင္းေလးရယ္
ဖုန္အလိမ္းလိမ္းက
ခဏ၀ွက္ယူထားတတ္တဲ့ ရြာလယ္လမ္းမရယ္
ေသစာရွင္စာ ေရးတတ္ဖတ္တတ္ရံု
ကာလသားခ်က္ရယ္
ေႏြပူပူဆို
သင္ၿဖဴးေလးေၿမမွာခင္း
ေအးၿမၿခင္းအရိပ္ကိုေပးတဲ့ ဘူးစင္ေလးနဲ႔
အားလံုးကို သတိရေႀကာင္း
ငွက္ကေလးေရ ေၿပာေပးပ ! ! !
ငွက္ကေလးေရ . . . . . . . . . . .
ေႀကကြဲအထီးက်န္ဆန္တဲ့ႏွစ္ေတြကို
ေနာက္ထပ္ လြမ္းတမ္းတဖို႔
ေနလံုးဟာ
ေတာင္တန္းေတြ ပခံုးေပၚေမးတင္ၿပံဳးၿပေနေနေပါ႔ ၊
ငွက္ကေလးက ရယ္ရႊင္
အဘိယာစက စကားကိုဆို
ငါကေတာ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ေမာလို႔ ၊
မိုးေတြရိုင္းရိုင္း ရြာလာၿပန္ၿပီေကာ ! ! !
မိုးကိုေမွ်ာ္တဲ့ ငရုတ္ပင္ေလး
ငွက္ကေလးစိုက္ထားတဲ့
မိုးေမွ်ာ္ငရုတ္ပင္ေလးေတြေပါ့ ၊
ငွက္ကေလးက
သူ႔ သီးပင္စားပင္ေလးေတြနဲ႔ ကမၻာၿပဳလို႔ ၊
ငါကေတာ့
အလြမ္း၀ါ၀ါေတြနဲ႔
ေမ႔မရတဲ့ ညတစ္ညကို
ေခါင္းအံုးေပၚ ပါးၿပင္အပ္
အေမွာင္ထဲက အေတြးစကို
ငွက္ကေလး လွမ္းလို႔ၿမင္ႏုိင္ပါေစ . . . . . . . . . .။ ။
ေအာင္လြန္းၿမိဳင္
မေဟသီ မဂၢဇင္း ၂၀၀၆၊ ဇူလုိင္
